کوهی

شمارهٔ ۹۲

۱

سرو گل چهره اگر بند قبا بگشاید

دل پرخون مرا نشود و نما بگشاید

۲

یار اگر کاکل مشکین بگشاید بسحر

مشک از نافه آهوی ختا بگشاید

۳

صبح صادق بدمد هر طرف از شش جهتم

گر شبی زلف تو را باد صبا بگشاید

۴

دارم امید به الطاف خداوند که باز

دوست بر روی دلم چشم رضا بگشاید

۵

از کمان خانه ابروی بت ترک چکل

کار درویش من بی سر و پا بگشاید

۶

در مقصود که بر زاهد و عابد بستند

مگر از آه دل خسته ما بگشاید

۷

از ازل تا به ابد روزه کوهی نگشاد

روزه داری است که از خوان شما بگشاید