شمس مغربی
شمارهٔ ۴
۱
ای جمله جهان در رخ جانبخش تو پیدا
وی روی تو در آینۀ کَون هویدا
۲
تا شاهد حسن تو در آیینه نظر کرد
عکس رخ خود دید، دید شد واله و شیدا
۳
هر لحظه رخت داد جمال رخ خودرا
بر دیده خود جلوه بصد کسوت زیبا
۴
از دیده عشاق برون کرد نگاهی
تا حسن خود از روی بتان کرد تماشا
۵
رویت ز پی جلوه گری آینه ساخت
آن آینه را نام نهاد آدم و حوّا
۶
حسن رخ خود را بمه روی در او دید
زان روی شد او آینه جمله اسما
۷
چون ناظر و منظور توئی غیر تو کس نیست
پس از چه سبب گشت پدید این همه غوغا
۸
ایمغربی افاق پر از ولوله گردد
سلطان جمال چون بزند خیمه به صحرا
تصاویر و صوت
نظرات