مهستی گنجوی
شمارهٔ ۱۱۷
۱
با ابر همیشه در عتابش بینم
جوینده نور آفتابش بینم
۲
گر مردمک دیده من نیست چرا
هر گه که نظر کنم در آبش بینم
نظرات