مهستی گنجوی
شمارهٔ ۱۴۹
۱
هرگز کامم ز خفت و خوابم ندهی
شب با تو سخن کنم جوابم ندهی
۲
من تشنه لب و تو خضر وقتم گوئی
از بهر خدا چه شد که آبم ندهی
نظرات