میرداماد
شمارهٔ ۲۰۴
۱
تا چند رخ از آز و شره پر آژنگ
تا کی به غرور و کبر استاد پلنگ
۲
در دشت هوا سمند به بیهوده متاز
کاین وادی نیستی است ای دوست درنگ
نظرات