محتشم کاشانی
رباعی شمارهٔ ۴۰
۱
چادر شب بستر خود ای طرفهنگار
گر شب بسر افکنی و گردی سیار
۲
از شمع و چراغ پر شود روی زمین
وز شعشعهٔ پر ز مه سپهر سیار
نظرات