مشتاق اصفهانی
شمارهٔ ۲۲۸
۱
تو در غربت من آرام از غمت چون در وطن گیرم
مگر میرم ز هجران تو و جا در کفن گیرم
۲
از آن گمگشته ناید قاصدی هرگز مگر گاهی
سراغ یوسف خویش از نسیم پیرهن گیرم
۳
بیا وز هجر زین بیشم مکش اندیشه کن زآندم
که دامان تو در محشر من خونین کفن گیرم
۴
ز حسرت بی‌رخت چون مردگانم جسم بی‌جانی
چه باشد غیر از این دور از تو آرامی که من گیرم
۵
ز کف دامان وصلش دادم و مشتاق جا دارد
که تا روز جزا انگشت حسرت در دهن گیرم
نظرات