مشتاق اصفهانی
شمارهٔ ۲۷۹
۱
از پرتو مهر، شد آخر آن ماه
محفل فرزندم، الحمدالله
۲
دامان خرگاه، تا برزد آن ماه
شد ماه پنهان، در زیر خرگاه
۳
ما را بکویش خیزد چه از آه
آن قصر عالی این رشته کوتاه
۴
غیر و من آخر تا چند باشیم
مقبول مجلس مردود درگاه
۵
نخلیست مقصود کورا و ما را
شاخیست سرکش دستیست کوتاه
۶
چون آفتابش گویم که باشد
ماه من و مهر آن مهر و این ماه
۷
او همدم غیر وز رشک ما را
آهی و صد اشک اشکی و صد آه
تصاویر و صوت
نظرات