مشتاق اصفهانی
شمارهٔ ۳۸
۱
از انتظار مکش بیش از این فکاری را
بخود قرار مده قتل بی‌قراری را
۲
بیا بیا که خدایت برآورد امید
تو گر امید بر آری امیدواری را
۳
گذشت عمر بحسرت مرا چو آن بلبل
که در قفس گذرانید نوبهاری را
۴
بقتل سوخته خویش اضطراب از چیست
مگر بود چه‌قدر زندگی شراری را
۵
گرفته است سر انگشت من چو شمع آتش
مگر گشوده نقاب آتشین عذاری را
نظرات