شما اینجا هستید :
مولانا

مولانا

غزل شمارهٔ ۳۰۲۷

۱

نیست عجب صف زده پیش سلیمان پری

صف سلیمان نگر پیش رخ آن پری

۲

آن پریی کز رخش گشت بشر چون ملک

یافت فراغت ز رنج وز غم درمان پری

۳

تربیت آن پری چشم بشر باز کرد

یافته دیو و ملک گوهر جان زان پری

۴

ما و منی پاک رفت ماء منی خشک شد

گشت پری آدمی هم شد انسان پری

۵

دیده جان شمس دین مفخر تبریز و جان

شاد ز عشق رخش شادتر از جان پری

تصاویر و صوت

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 1753
کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1108

نظرات

user_image
امید طبیب‌زاده
۱۳۹۴/۰۱/۲۲ - ۲۳:۴۳:۴۲
وزن این شعر دوری است و این نکته حتماً باید به این شکل تصریح شود: مفتعلن فاعلن//مفتعلن فاعلن. وزن دوری وزنی است که در پایان هر پاره (نیم مصراع) می توان یک کمیت کوتاه اضافه داشت، بی آنکه وزن به هم بخورد. مثلاً در مصراع «یافت فراغت ز رنج وز غم درمان پری»، پس از «رنج» یک کمیت کوتاه اضافه می آید، مانند اینکه بگوییم: «مفتعلن فاعلاتُ»! در واقع چون وزن دوری است، آن کمیت کوتاه اضافه در پایان نیم مصراع از تقطیع ساقط است. در مصراع «ما و منی پاک رفت ماء منی خشک شد» نیز پس از «رفت» با همین کمیت کوتاه اضافه مواجهیم که آن هم از تقطیع ساقط است ، به همان دلیلی که ذکر شد.