
مولانا
غزل شمارهٔ ۳۰۸۳
۱
بیا بیا که چو آب حیات درخوردی
بیا بیا که شفا و دوای هر دردی
۲
بیا بیا که گلستان ثنات میگوید
بیا بیا بنما کز کجاش پروردی
۳
بیا بیا که به بیمارخانه بیقدمت
نمیرود ز رخ هیچ خستهای زردی
۴
برآ برآ هله ای آفتاب چون بیتو
نمیرود ز هوا هیچ تلخی و سردی
۵
برآ برآ هله ای مه که حیف بسیارست
که دیدهها همه گریان و تو در این گردی
۶
بیا بیا که ولی نعمت همه کونی
که مخلص دل حیران و مهره نردی
۷
بیا بیا و بیاموز بنده خود را
که در امامت و تعلیم و آگهی فردی
تصاویر و صوت


نظرات