نسیمی
شمارهٔ ۲۰
۱
ای کعبه جمال توام قبله صلات
حسن رخ تو داده به خورشید و مه زکات
۲
ذرات کاینات به مهر تو قایمند
چون عالم صفات که قایم بود به ذات
۳
ادراک حسن روی تو خفاش کی کند
ای آفتاب روی تو مستجمع صفات
۴
روشن شد اینک روی تو در لات دیده اند
آنان که در کنشت پرستیده اند لات
۵
از نازکی رخ چو مهت بر بساط حسن
لیلاج عقل را به دو منصوبه کرده مات
۶
در کاینات غیر تو کس را وجود نیست
ای یافته وجود به ذات تو کاینات
۷
شرک است در طریق حقیقت دویی، ولی
ما خضر تشنه ایم و تویی چشمه حیات
۸
دم درکش از بیان لب لعلش ای خرد
کافزون ز وسع کوزه بود دجله و فرات
۹
زلفش به راستی شب قدر است و راست است
گر خوانمش به وجه دگر لیلة البرات
۱۰
آن کو زفضل حق چو نسیمی به حق رسید
شمع هدایت آمد و پروانه نجات
تصاویر و صوت
نظرات