نظیری نیشابوری
شمارهٔ ۳۵۷
۱
دم دم شاهدست و می می خاص
لب ز لب بوسه چین و جان رقاص
۲
می بیغش برآمده ز سبو
چون زر خالص از درون خلاص
۳
گوییا در مزاج نافع او
همه اشیا نهاده اند خواص
۴
گهر اندر محیط خم دیده
می به شیشه چو دیده غواص
۵
بس که با سلسبیل می ماند
مستش ایمن بود به روز قصاص
۶
مطربش چون سرود بردارد
ماتمی را کند ز غصه خلاص
۷
ساقی سیم ساعدش باید
ساغرش خواه سیم و خواه رصاص
۸
واعظ ار رد ما کند خوانیم
قول «القاص لایحب القاص »
۹
هرکسی از رهی رسد به خدای
تو ز طاعت «نظیری » از اخلاص
نظرات