نشاط اصفهانی

شمارهٔ ۱۸۹

من نه آنم که دل آزرده ز بیداد شوم

هر ستم را کرمی بینم و دلشاد شوم

تا توانی بخرابی من ای عشق بکوش

من نه آنم که از این پس دگر آباد شوم

از عتابی که بیادش دهدم خوشتر چیست

ستم آنست که یکباره من از یاد شوم

اگرش جانب گلزار گذاری بفتد

سر کنم نغمه و تا خانه ی صیاد شوم

آبروی دو جهان جویم و از آتش عشق

خاک سازم تن و در راه تو بر باد شوم