نشاط اصفهانی

شمارهٔ ۲۶۸

من فاش کنم غم نهانی

حاشا نکنم که خود تو دانی

با تو بزبان چه راز گویم

هم راز منی تو هم زبانی

نیک و بد من تو میشناسی

بد راهم و نیک میتوانی

گر شهد رواست میفرستی

گر زهر سزاست میچشانی

جانم ببری و غم ندارم

زیرا که تو خوبتر زجانی

خصم تنی و حبیب روحی

درد دلی و طبیب جانی

کز دل شکنی تو جای شکر است

کارام دل شکستگانی

هر گونه که خواهیم چنان کن

زانگونه که خواهمت چنانی

غمخوار نشاط جز تو کس نیست

آخر نه تو یار بی‌کسانی