حکیم نزاری
شمارهٔ ۱۱۳
۱
در فطرت من گر گل و گر خار بود
اینجا سخن بیهده بسیار بود
۲
حق میگویم که دوست با دوست رسد
من می دانم که یار با یار رسد
تصاویر و صوت
نظرات