حکیم نزاری
شمارهٔ ۶۷
۱
بس خلق که بر آمده (و) رفته گریست
نا رفته در این گنبد درد آمده کیست
۲
مستغرق این جهان فانی نشوی
گر بشناسی کامدن و رفتن چیست
نظرات