اوحدالدین کرمانی
شمارهٔ ۱۷
۱
[چندین مخور افسوس] که نتوان دانست
می باش به ناموس که نتوان دانست
۲
خالی شو و از سر تکلّف برخیز
پای همه می بوس که نتوان دانست
تصاویر و صوت
نظرات