اوحدی
غزل شمارهٔ ۲۲۳
۱
آنکه دلم برد و جور کرد و جدا شد
صید ندیدم ز بند او، که رها شد
۲
با دگران سرکشی نمود و تکبر
سرکش و بیدادگر به طالع ما شد
۳
رنج که بردیم باد برد و تلف گشت
سعی که کردیم هرزه بود و هبا شد
۴
نوبت آن وصل را که وعده همی داد
هیچ به فرصت نگه کرد و قضا شد
۵
دل ز برم برد و زهره نیست که گویم:
آن دل سرگشته را که برد و کجا شد؟
۶
گر کندم قصد جان دریغ ندارم
کام من آمد چو کام دوست روا شد
۷
با همه جوری دلم نداد که گویم:
اوحدی از هجر او شکسته چرا شد؟
تصاویر و صوت
نظرات
کاظم ایاصوفی