
اوحدی
رباعی شمارهٔ ۱۷
۱
خال تو به هر حال پسندیدهٔ ماست
زلف تو چو حال دل غم دیدهٔ ماست
۲
آن خال که بر چاه زنخدان داری
تر میدارش که مردم دیدهٔ ماست
تصاویر و صوت

نظرات