اوحدی
رباعی شمارهٔ ۳۶
۱
رویت، که به خوبی گل خندان منست
آرامگهش دل چو زندان منست
۲
نیکش بگزدیدند به دندان، گر چه
گفتم که: همین نیک به دندان منست
تصاویر و صوت
نظرات