اوحدی
رباعی شمارهٔ ۴۴
۱
باد سحری چو غنچه را لب بشکافت
نور رخ گل روی چو خورشید بتافت
۲
از سایهٔ خرپشتهٔ میمون فلک
در پشته نگه کن که چه سرسبزی یافت؟
نظرات