اوحدی
بخش ۶۹ - تمامی سخن
۱
دگر بار آن بت از خواری پشیمان
شد از جور و ستمگاری پشیمان
۲
نوشت از غایت مهری، که دانی
ضرورت نامهای در مهربانی
۳
بدان آشفتهٔ مسکین فرستاد
به لطف و عذرخواهی وعدها داد
نظرات