پروین اعتصامی
شمارهٔ ۴۰ - توشهٔ پژمردگی
۱
لاله‌ای با نرگس پژمرده گفت
بین که ما رخساره چون افروختیم
۲
گفت ما نیز آن متاع بی بدل
شب خریدیم و سحر بفروختیم
۳
آسمان، روزی بیاموزد ترا
نکته‌هائی را که ما آموختیم
۴
خرمی کردیم وقت خرمی
چون زمان سوختن شد سوختیم
۵
تا سفر کردیم بر ملک وجود
توشهٔ پژمردگی اندوختیم
۶
درزی ایام زان ره میشکافت
آنچه را زین راه، ما میدوختیم
نظرات
نازی
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد)