پروین اعتصامی

پروین اعتصامی

شمارهٔ ۷۷ - سختی و سختی‌ها

۱

نهفتن به عمری غم آشکاری

فکندن به کِشتِ امیدی شراری

۲

به پای نهالی که باری نیارد

جفا دیدن از آب و گل، روزگاری

۳

به بزم فرومایگان ایستادن

نشستن به دریوزه در رهگذاری

۴

ز بیم هژبران، پناهنده گشتن

به گرگی سیه‌دل، به تاریک‌غاری

۵

ز سنگین‌دلی، خواهشِ لطف کردن

سوی ناکسی، بردن از عجز کاری

۶

به جای گل آرزویی و شوقی

نشاندن به دل، نوک جانسوز خاری

۷

به دریا در افتادن و غوطه خوردن

نه جستن پناهی، نه دیدن کناری

۸

زبون گشتن از درد و محروم ماندن

بهر جا برون بودن از هر شماری

۹

شنیدن ز هر سفله، حرف درشتی

ز مردم کشی، خواستن زینهاری

۱۰

به آهی، پراکنده گشتن چو کاهی

ز بادی، پریشان شدن چون غباری

۱۱

بسی خوشتر و نیک‌تر نزد دانا

ز دمسازیِ یارِ ناسازگاری

تصاویر و صوت

نظرات

user_image
افروز
۱۳۹۲/۱۱/۲۰ - ۰۳:۱۵:۲۸
بیت یکی مانده به آخر به آهی پراکنده گشتن چو کاهی است . با عرض ادب وارادت به خوانندگان و علاقه مندان ادبیات ارزشمند وفاخر فارسی