امیر پازواری
شمارهٔ ۲۱۲
۱
کجه شونی مه سرخه گلِ نشونه؟
بس دل بورده، ته چشمِ جادوونه
۲
مشکین کمندره، چون بکشی به شونه
به هر میه خال، دُر چکه دونه دونه
نظرات