امیر پازواری
شمارهٔ ۲۳۹
۱
امیر گنه: یارْ دارمه که پری ذاته
وی سر تا به پَیْ فَنّ و بلکه نواته
۲
مشکِ حلقهْ ره یاسمنْ شه بساته
میونِ سُنبل راهگذری بساته
نظرات