امیر پازواری
شمارهٔ ۲۰
۱
دْ دَسْت که یکی زلفْ بَرْسه کساته
بَدْ مزوئه اُونْ زلفْ اگر وی نواته
۲
ته واسرهْ که هَرْ کارِ منْدْپاته
ندیمه تنه دیمْ ره کهْ زلفْ بَقْماته
۳
کیجا دَستْ به زلفْ گنهْ: قَسمْ به ذاته
خشْ مزُوئهْ مه زلفْ وُ اُویِ حیٰاته
نظرات