امیر پازواری

شمارهٔ ۲۶

خُورْ کیهْ که بُو خوانچه کَشْ ته سرایی؟

چی حاجتْ چراغ و مُونگْ، به ته درگایی؟

مُونگْ ره اُونْطری داغْ به دیمْ هُونیایی

مُونگْ جُراَتْ ندارْنهْ هرگزْ روزْ درآیی

چی بَومْ خجیرهْ نوم و بی‌همتایی

ته دیمهْ به رَنگِ گلِ باغْ نمایی

تختِ دولتْ ره، ته بَخْتْ دولتْ هدایی

هُمای تنه سٰایه، پَرهْ هوایی

ای یُوسفهْ چیرهْ، دوستِ سیمین لقایی

ای زُهرهْ جَبینْ، ماه و خورشیدْ ضیایی

ای سیمهْ تَنْ، نازکْ بَدنْ، دل‌رُبایی

سیمینْ ذَقنْ، عنبرْشکنْ، پیچ و تایی