امیر پازواری
شمارهٔ ۱۴
۱
چنْ روزه ندیمه، دِل هُورستٰابی، غَمْ
وِنِهْ بَوینِمْ، غَمْ به دِلْ مه بَوِّهْ کَمْ
۲
مه تاریکه دِلْ، سُو نکّنه به عالِمْ
پَری وَچِّهْ‌رِهْ کَشْ هٰائیتْ شه وَرْ دارِمْ
۳
شُوکه دَکِتِهْ پِرْبُونه مه دِلِ غَمْ
دَبالِشْ منه شیرْ بُونه، مه چِشِ نَمْ
۴
پَری‌وَچِه! شه دم‌ره بِهِشْتی مه دَمْ
تُو دونّی بَمِرْدْ، زِنْدِه نَوُونه آدِمْ
۵
تا که صبحِ صادقْ، به دَنی دَمِهْ دَمْ
تا زنده بَوِّهْ، به وی نژادِ آدِمْ
۶
تا گردشِ چَرخُ و فَلِکْ بوئه عٰالِمْ
ته عشقْ به منه دِلْ نَووئه هِچّی کَمْ
۷
تا ایزدْ خمیرْ‌ها کرده خاکِ آدِمْ
مه خاکْ‌رِهْ به ته خاکْ بَکِتِّنی با هَمْ
۸
ته عِشقْ‌رِهْ به مه دِلْ دَرْاِنگُوئه با هَمْ
اسانییِهْ مه جانْ که کَسْ‌ها کِنِهْ کَمْ
تصاویر و صوت
نظرات