امیر پازواری

شمارهٔ ۱۶

۱

ته چیرهْ بَدی خور به جهانْ آموئنْ

خور و مُونگْ به ته دُومْ دَکتْ، گُوم بَوُوئنْ

۲

خور و مُونگْ به گیتی شیینْ وُ آموئنْ

نَورَدْ کس به ته جا وُ نَشونْ نگُوئنْ

۳

حوری و پری پاکْ به ته دَر آمُوئنْ

خالْ مشکِ گلُویِ سَرْ، نَشُون اَنْگُوئنْ

۴

زَرُ و سیم ره ته عاجهْ گردنْ هازْ مُوئنْ

مثْلِ تو نییه کَسْ که نَشُونْ بَگُوئنْ

۵

سیم و زر ره ته عاجه گردن اَنْگُوئنْ

هر کَسْ که بدی ته چیره، ماتْ بَوُوئنْ

۶

ته چیره خُورْره مُوننْ، بیرون آمُوئنْ

مشکیْ به تنه دَرْ دَکتْ، بُو اَنْگُوئنْ

۷

اَیْ گوهرِ نومْ ره به زبُونْ اَنگوئنْ

اَیْ ناوُکِ تیرره منه دلْ بَزُوئنْ

۸

شهرِ مَرْدمُونْ شه سخنون پرْ گُوئنْ

مرهْبه منهْ مَرْگ بهلنْ، بَشُوئنْ