امیر پازواری
شمارهٔ ۲۵
۱
اونوخت که خدا بساته،ای بساط ته
گِل هَشْت بهشتْ ره اُورده اُوی حیٰات ته
۲
فرشته به عَرْش کنّهْ همینْ دعاته:
یاربْ! نَرْسهْ مَسْته چشْ‌ره خطاته
۳
ته ذَرّه خوبی اگرْبه عالمْ پاته
نَویّمهْ به عالمْ بُو یکی همتا ته
۴
زُلَیْخا و یوسفْ بنده و آقاته
منْ کیمهْ که شه جانْ ره کنمْ فدا ته
۵
چی خارْببه روزْ که گشت کردمهْ هَمپاته
نثارْ کردمهْ زلفْ ره پچاپچاته
۶
بُورْدمهْ دَ چینمْ نَرد وُ شَطرنجْ براته
هلاگنی هچینْ که تنه شاهْ ماته
۷
همیشه گتی بُومّه دَردِ دوٰاته
جانْ دارْمهْ یکی، شَمّهْ ورهْ به پاته
۸
امیرْ بَوّهْ پابَندِ دَرْدُ و دواته
ای کجْ‌نظرْ، مه ذیله بَسُوته واته
نظرات