رضی‌الدین آرتیمانی
غزل شمارهٔ ۳۱
۱
سرم بالش تنم مفرش بسوزد
به هر ناخوش که رفته خوش بسوزد
۲
از آن پنهان نمٰایم آتش خویش
که میترسم دل آتش بسوزد
۳
ز گریه سوختم یا رب که دیدست
که آبی آید و آتش بسوزد
۴
رضی دور از تو می‌سوزد چه حال است
که خس از دوری آتش بسوزد
تصاویر و صوت
نظرات
آرمین عبدالحسینی