رضیالدین آرتیمانی
رباعی شماره ۶۰
۱
میزند مرغ دلم پر به هوای اشرف
چونکه فردوس نباشد به صفای اشرف
۲
گویند بهشت، لیک تا دید صفاش
از شرم فکند سر بپای اشرف
نظرات
ناشناس
بشیر رحیمی