رضیالدین آرتیمانی
رباعی شماره ۶۳
۱
تا چند زمانی و مکانی باشیم
وامانده ز پای کاروانی باشیم
۲
آن روز که آب زندگانی میریخت
می خواست و بال زندگانی باشیم
نظرات