رضیالدین آرتیمانی
رباعی شماره ۸۲
۱
آنانکه جمال غیب دیدند همه
رفتند و به عیش آرمیدند همه
۲
یک حرف ز مدعا نگفتند بکس
با آنگه به مدعی رسیدند همه
نظرات
علیرضا مهری