سعدی

بخش ۲ - حکایت در این معنی

یکی قطره باران ز ابری چکید

خجل شد چو پهنای دریا بدید

که جایی که دریاست من کیستم؟

گر او هست حقا که من نیستم

چو خود را به چشم حقارت بدید

صدف در کنارش به جان پرورید

سپهرش به جایی رسانید کار

که شد نامور لؤلؤ شاهوار

بلندی از آن یافت کاو پست شد

در نیستی کوفت تا هست شد

تواضع کند هوشمند گزین

نهد شاخ پر میوه سر بر زمین

تصاویر و صوت

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 462

بوستان سعدی به خط رکن‌الدین مسعود کاشانی مورخ ۱۰۳۹ هجری آگرهٔ هند » تصویر 136

بوستان به خط بابا شاه بن سلطان علی مورخ ۹۸۹ هجری قمری » تصویر 172

نظرات

kasra

۱۳۸۹/۰۴/۳۱ - ۱۱:۲۹:۴۳

مسرا دوم به جای پهنای ، پنهای نوشته شده است
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

فرشاد

۱۳۸۹/۰۹/۰۵ - ۰۷:۴۵:۱۶

سپهر در بند چهارم به معنی روزگار و تقدیر هست.

تاوتک

۱۳۹۲/۰۸/۱۳ - ۰۵:۰۰:۲۳

می فرماید قطره باران بدان سبب گران بها و مروارید شد که فروتنی کرد و چون خویشتن را نیست انگاشت عزت یافت .کاش فرا بگیریم

فاطمه

۱۳۹۳/۱۱/۰۷ - ۰۵:۱۴:۱۴

زیبا زیبا زیبا

Sajjad

۱۳۹۶/۰۱/۲۵ - ۱۵:۵۷:۳۴

وزن شعر ( بر پایه ت و تن) : ت ، ت ، تن ، تن ، تن ، تن ، تن ، تن.

میلاد

۱۳۹۷/۰۲/۱۸ - ۰۴:۰۱:۲۳

با عرض سلام و خسته نباشید...این شعر بسیار زیبا و تاثیر گذار هست...ولی بنده تو کتاب بوستان خوندم، یه بیت دیگه هم داشت، و بیت آخر بود::"تواضع کند هوشمند گزین،نهد شاخ پر میوه سر بر زمین"این بیت آخر بود!!!

محمد رحیمی

۱۳۹۷/۱۱/۰۴ - ۲۰:۱۲:۲۷

با درود خوانش مصرع اول از بیت آخر (هوشمندِ گزین ) درست نیست و ًهوشمند٬ گزین ً درست است

محسن ، ۲

۱۳۹۷/۱۱/۰۵ - ۱۵:۴۸:۵۱

رحیمی جان همان هوشمند گزین درست است ، به مانای : هوشمند برگزیده اینطور که شما می فرمائید وزن شعر بهم میخورد و از معنا می افتد.

شهرام آرین

۱۳۹۸/۰۳/۱۴ - ۰۲:۲۶:۵۷

بیت آخر در بوستان سعدی به تصحیح دکتر یوسفی وجود ندارد.

..

۱۳۹۸/۰۷/۱۴ - ۱۴:۴۵:۳۴

آن مجازی‌ها حقیقی می‌نمودتا که عقلم چشم دل را برگشودلیک عشق آمد به چشم دل نشستوآن حقیقی و مجازی‌ها ربودشاه عشق آمیختن آموخت، فاشفرد شد هست و عدم، چون تار و پودمست گشتم، مستی آوردم بقاعشق جاری بود و ما و من نبودرفته و ناآمده، معدومِ حالجمله‌ی اعدامیان غرق وجوداول و آخر به صلح و اتحادپرده‌داران، پرده‌در با صد سرودنادر آن رقصان و عاشق قطره‌ایکز تواضع سوی بحر آمد فرود..ن.ت

علی حسن زاده

۱۳۹۹/۰۲/۲۸ - ۰۱:۴۳:۴۴

اشاره به قطره به عنوان منیت انسان دارد و دریا خداوند بزرگمرتبه است که ما قطراتی از این دریای الهی هستیم و با فراموش کردن منیت میتوانیم به گهری بی همتا تبدیل گردیم.

مجید

۱۳۹۹/۰۳/۱۰ - ۰۳:۰۸:۰۶

این شعر اشاره دارد به باور قدما در خصوص اینکه لولو و مروارید از قطره باران در طی زمان به وجود می آید.

Hosein

۱۳۹۹/۰۴/۲۱ - ۰۳:۰۵:۵۶

Sasjjad گرامیوزن «ت ، ت ، تن ، تن ، تن ، تن ، تن ، تن: درست نیست.باید به این شیوه نوشت:«ت تن تن (فعولن)، ت تن تن(فعولن)، ت تن تن(فعولن)، ت تن (فعل/فعول). که البته در این روش برای «فعول»، برابری پیش بینی نشده؛ شاید بتوان یکی از این ها را نوشت «ت تان/ ت تین/ ت تون».

سپهر قدیری

۱۳۹۹/۰۷/۲۱ - ۰۶:۲۳:۱۵

در اینجا منظور شاعر اردیبهشت ماه و به اصطلاح قدیمیان در گذشته نیسان است که صدف دهان خودرا باز کرده و قطره درون آن افتاده و طی یک سری فعل و انفعالاتی تیدیل به مروارید می شود و چه توصیفی زیباتر از توصیف حضرت سعدی ؟

حمیدرضا

۱۳۹۹/۰۸/۲۹ - ۰۲:۰۴:۳۴

منظور اینجا خود را حقیر دیدن نیست، منظور اینست که اگر بزرگی های دیگران را بدون رشک و حسد و حتی حسرت ببینیم و از بزرگی ها و موفقیت های دیگران شاد باشیم و دل بزرگی داشته باشیم در مسیر کمال و بهره مند شدن قرار می گیریم. روشن است که تواضع فقط بخشی از داشتن اینگونه نگاه و بینش است.

رهگذر

۱۴۰۰/۰۱/۰۷ - ۲۳:۲۸:۰۷

هوشمند گزین یعنی چه؟!!!

جواد

۱۴۰۰/۰۲/۰۶ - ۰۲:۳۱:۵۴

درصدف هر قطره ای هرگز نمی گردد گهرزابر نیسان پر گهر دامن دریا می شود

محسن رضایی

۱۴۰۰/۰۹/۰۱ - ۰۹:۲۶:۲۲

چه شعر پر معنایی

نیما واحدیان

۱۴۰۲/۰۶/۱۳ - ۱۷:۴۸:۰۱

silence your ego and your power will raise

سجاد داوری

۱۴۰۲/۱۱/۱۴ - ۰۳:۲۴:۱۰

صبر و صبر ....