سعدی

سعدی

رباعی شمارهٔ ۱۳۲

۱

گیرم که به فتوای خردمندی و رای

از دایرهٔ عقل برون ننهم پای

۲

با میل که طبع می‌کند چتوان کرد؟

عیبست که در من آفریدست خدای

تصاویر و صوت

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 1009

نظرات

user_image
سعید فاضلی
۱۳۹۵/۱۱/۳۰ - ۱۵:۲۹:۴۹
با درود و سلامشایسته است مصرع چهارم هم سؤالی باشد . وجود علامت ؟ در انتهای آن منظور و مقصود حضرت سعدی را بیشتر نمایان می کند.