
صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۲۰۶۸
۱
از حسن خلق رتبه همت زیاده نیست
دست و دل گشاده چو روی گشاده نیست
۲
فیض فتادگان بود از ایستاده بیش
سنگ نشان به راهنمایی چو جاده نیست
۳
چون وا نمی کنی گرهی، خود گره مشو
ابرو گشاده باش چو دستت گشاده نیست
۴
چون طفل نوسوار به میدان اختیار
دارم عنان به دست و به دستم اراده نیست
۵
هر چند کوه قاف بود لقمه ای بزرگ
عنقا اگر شوی ز دهانت زیاده نیست
۶
چرخ است زیر ران ز دنیا گذشتگان
عیسی اگر پیاده شد از خر، پیاده نیست
۷
صائب در آن سری که بود همت بلند
گر می شود به خاک برابر، فتاده نیست
تصاویر و صوت

نظرات
رهگذر
عبدالعزیز
حمید
سید احمد مجاب
محمد امین
جواد سرجوقیان
Hossein Poorgholi
ahmad aramnejad