صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۳۶۷۳
۱
اگر نقاب ازان روی دلپسند افتد
به شهر سوختگان قحطی سپند افتد
۲
هوای قامت او فکر را بلندی داد
سخن بلند شود عشق چون بلند افتد
۳
به چشم کم نظران میل آتشین مکشید
که آتشی به هواداری سپند افتد
۴
به صد چراغ گل و لاله ره برون نبرد
اگر نسیم در آن طره بلند افتد
۵
مناز پر به سخنهای آتشین صائب
زبان شمع درین انجمن بلند افتد
تصاویر و صوت
نظرات