
صائب تبریزی
شمارهٔ ۳۵۳
۱
می رسد هر دم مرا از نوخطان نیش دگر
ریش هیهات است گردد مرهم ریش دگر
می رسد هر دم مرا از نوخطان نیش دگر
ریش هیهات است گردد مرهم ریش دگر
نظرات
محمد خراسانی