صائب تبریزی
شمارهٔ ۱۳۹
۱
سرکشم ز ابر بهاری گذشته است
شراب من از خوشگواری گذشته است
۲
چرا ابرویت چون هلالی نباشد؟
که عمرش به بیمارداری گذشته است
نظرات