صفی علیشاه
بخش ۱۶۳ - التمیز
۱
نپنداری شیوع این کودکانند
که لایق بر مویز و گردکانند
۲
گروهی عاری از رسم تصوف
بزی فقر بینی از تکلف
۳
نه آگاه از رسوم فقر و ارشاد
نه واقف بر رموز ذکر و اوراد
۴
نه هرگز دیده مردی در طریقت
نه هرگز در مقامی کرده خدمت
۵
نه رنجی برده بر حق یا بباطل
نه نوری دیده ثابت یا که آفل
۶
عواملی چند او را گشته منقاد
جز اینش مایه‌ئی نمود در ارشاد
۷
فکنده لاف درویشی بعالم
شده قانع باسمی نا مسلم
۸
در اوصافش کمال نافذی نه
بدست از شیخیش جز کاغذی نه
۹
که این هست از فلان شیخ و فلان پیر
باین عذرم بود هر نقص بپذیر
۱۰
غرض معنی سوادی لفظ و حرفست
نه همسر قطره با دریای ژرف است
نظرات