صفی علیشاه

بخش ۳۷۳ - اللوامع

لوامع باشد آن انوار ساطع

که مر اهل بدایت راست لامع

بحس مشترک عکس خیال است

و زآنجا منعکس بر حس و حال است

مشاهد را شود پیدا بظاهر

چه نور مهر و مه مشهور و باهر

گهی باشد که آید سرخ در دید

خود آن از قهر برنفس است و تهدید

و گر از لطف و احسانست و رحمت

مکاشف را بود مایل بخضرت

غلبه نور لطف و قهر غالب

بسبز و سرخ لامع بر مناسب

ز بهر مبتدی اغلب لوامع

بود نوری که بر دل گشت طالع

گه احمرگاه اخضر باشد آنهم

بحکم قهر و لطف الله اعلم