
سلیم تهرانی
شمارهٔ ۱۷۱
۱
ای گل شکفته شو که به جا میفرستمت
یعنی به یار سستوفا میفرستمت
۲
قاصد بگیر نامه و دست مرا ببوس
آگاه نیستی که کجا میفرستمت
۳
بگذار تا تمام شود نامه، ای صبا
بیطاقتی مکن، به خدا میفرستمت!
۴
قاصد ز رشک، سایهٔ خود را نمیبرد
ای گریه صبر کن ز قفا میفرستمت
۵
بیپیشه خوب نیست کسی در جهان سلیم
سوی چمن به کسب هوا میفرستمت
تصاویر و صوت

نظرات