سلیم تهرانی
شمارهٔ ۱۹۷
۱
در وادی وفا ره و رفتار نازک است
چون رنگ گل، طبیعت هر خار نازک است
۲
شرم تو کرده با همه کس آشنا ترا
چون برگ لاله، روی تو بسیار نازک است
۳
می بایدم ز کوچه ی سنگین دلان گذشت
با شیشه ای که چون دل بیمار نازک است
۴
خود را به پیری از غم عالم نگاه دار
از گل رسد قصور چو دستار نازک است
۵
وصف متاع خویش مکن هر نفس سلیم
خاموش باش، طبع خریدار نازک است
نظرات