سلمان ساوجی
غزل شمارهٔ ۱۱۰
۱
ای جهان را چو مه عید، مبارک رویت
عید صاحب نظران، طاق خم ابرویت
۲
گیسوی تو، شب قدرست و درو، منزل روح
خود که داند به جهان، قدر شب گیسویت
۳
گوشه ماه ز برقع بنما، تا چو هلال
شود انگشت نمای همه عالم، رویت
تصاویر و صوت
نظرات