سلمان ساوجی
رباعی شمارهٔ ۷۸
۱
خواهم که مرا مدام آماده بود
جام و می و شاهدی که آزاده بود
۲
چندان بخورم باده که چون خاک شوم
این کاسه سر هنوز پر باده بود
تصاویر و صوت
نظرات