سام میرزا صفوی
۵۲۹- مولانا محنتی شیرازی
واعظ خوشخوان بود و گاهی در اثنای وعظ شعر خود میخواند و حالی میکرد که موجب نفرت مردم می شد، این مطلع از اوست :
۲
سر دهان او را جستم ز نکته دانی
گفتا ز بی نشانی . کس چون دهد نشانی!؟
نظرات