سنایی
رباعی شمارهٔ ۱۴۳
۱
بادی که ز کوی آن نگارین خیزد
از خاک جفا صورت مهر انگیزد
۲
آبی که ز چشم من فراقش ریزد
هر ساعتم آتشی به سر بربیزد
تصاویر و صوت
نظرات